| <
Сярод эльфійскіх уладароў
Гіл-Гэлад быў апошнім
Чый край ад Мора і да гор
Застаўся вольным і прыгожым.
Яго шалом і востры меч
Здалек, бы сонца, ззялі,
Нязгасныя зоркі нябесных палеткаў
У срэбным шчыце бліскалі.
Але ўжо даўно ен на бітву паехаў,
І дзе зараз ен – невядома,
Бо ў цемры згубілася зорка яго,
У Мардоры, далека ад дома.
Isilwen.
> <>
|
